881 776 552 (całodobowo: wezwania do chorych, sprawy pogrzebowe)

Pokrzywę (Urtica dioica) znają chyba wszyscy. Rośnie ona prawie wszędzie, ale nie wszędzie należy ją zbierać. Rosnącą w pobliżu ruchliwych ulic, wysypisk śmieci czy sadów, gdzie może być spryskana środkami chemicznymi, lepiej zostawić. Najlepszy czas na wyprawę po pokrzywę już się zbliża: to okres od maja do polowy czerwca. Im młodsza, tym lepiej. Ważne, żeby jeszcze nie miała kwiatów! Jej wysokość nie powinna przekraczać 20 cm. Wszystkie części rośliny - liście, łodyga, korzeń i owoce - są cenne i wykorzystywane w ziołolecznictwie.

Największą wartość mają liście i ziele. Pokrzywa zawiera bardzo dużo witamin: C (znacznie więcej niż cytryna!), B (cały komplet, a najwięcej B2), A, E, K, a także bardzo dużo mikroelementów: potas, wapń, żelazo, fosfor, cynk, siarkę, miedź, mangan, kwas mrówkowy, histamię – a to tylko niektóre z nich. Cała apteka dostępna na wyciągnięcie ręki – choć nieopatrzne dotknięcie pokrzywy jest bolesne. Te parzące właściwości rośliny były już dawniej wykorzystywane w leczeniu reumatyzmu, stanów zapalnych stawów, bólów spowodowanych zmianami zwyrodnieniowymi. Zalecano biczowanie bolących miejsc świeżymi gałązkami pokrzywy. Substancje zawarte w pokrzywie, szczególnie w liściach, powodują silne przekrwienie skóry, a następnie uczucie gorąca. Proponuję więc do zbierania nałożyć rękawiczki.

Liście pokrzywy można suszyć (nie na słońcu, tylko w przewiewnym pomieszczeniu), ale najcenniejsze są liście świeże. Po zebraniu należy polać je gorącą wodą – wówczas już nie parzą. Można z nich robić sok (w sokowirówce albo maszynce do mięsa) albo dodawać do kanapek i sałatek. Sok z pokrzywy poprawia odporność. Pokrzywa jest szczególnie polecana u osób osłabionych, z niedokrwistością. Zawarte w niej substancje są bardzo dobrze przyswajane. Roślina działa też moczopędnie, dlatego bywa skuteczna przy obrzękach, jest też wskazana przy nawracających infekcjach dróg moczowych. Obniża poziom kwasu moczowego. Leczy zmiany skórne, wzmacnia włosy. Sok pije się dwa razy dziennie po 15 ml przez 2-3 tygodnie. Można także robić napar ze świeżych lub suszonych liści. Trzeba wówczas zalać dwie łyżki rozdrobnionych liści dwiema szklankami wrzątku, potrzymać pod przykryciem przez pięć minut, odcedzić, przelać do termosu i pić 2-3 razy dziennie po pół szklanki. Korzeń pokrzywy jest szczególnie polecany u pacjentów z przerostem prostaty, zmniejsza zaleganie moczu, ułatwia oddawanie moczu.

Pokrzywę można stosować w ciąży i w czasie karmienia – nawet wzmaga produkcję mleka. Można ją łączyć z innymi ziołami albo robić np. miód z dodatkiem pokrzywy. Ostrożnie powinny stosować pokrzywę osoby z przewlekłymi chorobami nerek, z cukrzycą (obniża poziom cukru we krwi). Chorzy z zaburzeniami krzepnięcia krwi, przed planowanymi zabiegami chirurgicznymi, z chorobami narządów rodnych, z podwyższonym poziomem żelaza we krwi nie powinny stosować pokrzywy.

Przekonałam się, że wiele starszych osób w Polsce ma ogromną wiedzę i doświadczenie w stosowaniu ziół. Warto, np. w czasie spotkań świątecznych, skorzystać z tej wiedzy.

Izabela Pakulska
Autorka jest lekarzem
Tekst pochodzi z Tygodnika
Idziemy, nr 705