Historia Parafii
Najstarsze historyczne zapiski dotyczące Bobrka pochodzą z 1367 r.
Pierwotnie Bobrek należał do parafii Krzyża Świętego w Bytomiu Miechowicach.
W 1856 r. na terenie Bobrka powstała huta żelaza „Julia”, a następnie kopalnia węgla „Bobrek”. Wkrótce stały się one przyczyną szybkiego rozwoju miejscowości. W 1891 r. Bobrek liczył już 2700 katolików.
Znaczny przyrost naturalny spowodował podjęcie przez ówczesnego proboszcza ks. prałata Jana Kubotha z Miechowic starań dotyczących budowy kościoła w Bobrku.
Po początkowych trudnościach, związanych z uzyskaniem gruntu, działkę budowlaną podarował hrabia Schaffgotsch.
Projekt kościoła został wykonany w stylu neoromańskim przez architekta Ludwika Schneidera z Opola.
Fundatorami kościoła byli: hrabia Schaffgotsch, dyrektor huty Tramer, Fundusz Górników, hrabia Thiele-Winckler z Miechowic, parafianie Bobrka i Miechowic, Paweł Bujakowski, restaurator Sobota oraz gospodarz Antoni Mierzwa z Bobrka.
Budowę kościoła rozpoczęto 28 marca 1900 r.
Kościół poświęcił ks. radca Schirmeisen 31 sierpnia 1902 r., a konsekrował ks. kardynał Jerzy Kopp 18 czerwca 1905 r.
Parafia powstała 20 marca 1906 r. Pierwszym proboszczem był ks. Józef Kubis.
W kościele zachowało się pierwotne wyposażenie w stylu neoromańskim, pochodzące z początków XX w.
Ołtarz główny pod wezwaniem Świętej Rodziny, wykonany przez artystę J. Schneidera, zaliczany jest do współczesnych dzieł sztuki.
Ołtarze boczne pod wezwaniem Najświętszego Serca Pana Jezusa oraz pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny są autorstwa F. Masorza z Rybnika.
Ponadto w kościele znajdują się: ambona autorstwa artysty J. Rifessera z Grödeln z Tyrolu, prospekt organowy wykonany przez firmę Riegera, figury św. Anny i św. Antoniego oraz witraż o tematyce figuralnej firmy Mayer z Monachium.
Pozostałe witraże są współczesne i pochodzą z lat sześćdziesiątych XX w.
Ołtarze w nawach bocznych: pod wezwaniem Matki Boskiej Fatimskiej oraz ku czci Krzyża Świętego, jak również pozostałe figury są także współczesne.